Volgens de Griekse mythologie droeg Atlas - als straf - het gewicht van het hemelgewelf op zijn schouders. Atlas vocht aan de zijde van Kronos in de strijd tegen Zeus, die dit niet zo waardeerde.

Met een burn-out voel je je opgebrand, net als een lucifer die een tijdje vol aan heeft gestaan en doorbrand tot het laatste restje energie is verdwenen.

Het is écht geen aanstelleritis.

Zeker niet. Ondanks dat de koek ineens op kan zijn, ontstaat een burn-out niet zomaar. Vaak is er sprake van een langdurige opeenstapeling van allerlei klachten en/of signalen, die mensen lange tijd naast zich neer hebben geprobeerd te leggen. Tegenwoordig staan veel mensen voortdurend onder druk om te presteren. Dit kan zowel op het werk als thuis zijn. Of mensen leggen de lat voor zichzelf heel erg hoog: perfectionisme kan één van de oorzaken van een burn-out zijn. Ook andere eigenschappen, zoals zorgzaamheid, kunnen zorgen dat andere mensen steeds meer van je verwachten. Welke eigenschappen je ook bezit: er kunnen allerlei patronen ontstaan die zich lastig laten ombuigen, maar die op termijn steeds meer aandacht en energie vergen.

Het lastige van een burn-out is dat iedereen dit anders ervaart. De één is vooral mentaal uitgeput, terwijl de ander letterlijk fysiek in elkaar stort. Je kunt last krijgen van geheugenverlies, neerslachtig zijn, gevoelens van angst of paniek ontwikkelen, een voortdurende onrust ervaren, jezelf steeds meer onzeker voelen en kunt steeds minder van anderen hebben. Je reageert je steeds meer af op je omgeving: je partner en/of je kinderen.

Fysiek gezien kun je hoofdpijn krijgen. Of buikpijn, rug- en nekklachten, misselijk worden bij de gedachte weer naar je werk te moeten, last hebben van slapeloosheid, spierpijn, hartkloppingen, hyperventilatie, een minder functionerend afweersysteem - waardoor je dus sneller en meer ziek wordt. 

Je hebt last van een burn-out wanneer je niet meer lukt om datgene te doen wat je eerst wel deed: naar je werk gaan, het huishouden runnen, de zorg voor je kinderen op je nemen, een ontspannen relatie met je partner hebben - en 's morgens überhaupt gewoon je bed uitkomen.

Gelukkig worden signalen nu steeds beter herkend. Daarbij is er in de maatschappij meer begrip voor mensen met een burn-out. Dit maakt de drempel om ondersteuning te zoeken voor veel mensen gelukkig een stuk lager. Ondersteuning is vaak hard nodig: een burn-out is zeker geen aanstelleritis!